برچسب: بلاکچین

نوشته‌شده در

اتریوم ۲٫۰ چیست و چرا مهم است؟

اتریوم ۲٫۰ یک بروزرسانی طولانی مدت در شبکه اتریوم (ETH) است که نوید بهبود چشمگیر عملکرد و تجربه کلی شبکه را می‌دهد. بعضی از آخرین بروزرسانی ها شامل تغییرات درصد کل سهام (PoS)، سهام، و زنجیره‌های جداسازی شده (split chains)، و یک بلاکچین جدید در مرکز به نام زنجیره بیکن می‌باشد.

پیش‌ بینی می‌شود همه اینها و سایر موارد با برنامه ریزی دقیق یک نقشه راه قدم به قدر را طی خواهند کرد. اما این فقط نوک کوه یخ است. با توجه به اینکه اتریوم یکی از محبوب ترین رمزارزها در کره زمین است، در این مقاله به جزئیات مهمی درباره اینکه اتریوم ۲٫۰ واقعاً چیست و به طور کلی چه تأثیری بر رمزگذاری بیتکوین دارد، اشاره خواهیم کرد.


مقدمه (همه چیز درمورد اتریوم ۲٫۰)


از زمان انتشار اتریوم، توسعه فناوری‌های جدید  situs slot gacor در قالب اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (Dapps) و سایر بلاکچین‌ها بسیار پیشرفت کرده است. مهمتر از همه، اکثر این فناوری‌ها در بستر شبکه اتریوم ایجاد شده است.
برخی از بزرگترین نوآوری‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) در نظر بگیرید، بخش قابل توجهی از آنها در بستر اتریوم در حال اجرا هستند.
متأسفانه، مسائل مربوط به مقیاس پذیری شروع به ظهور کردند.
با افزایش تعداد تراکنش‌ها در شبکه اتریوم، کارمزد انجام این تراکنش‌ها نیز افزایش می‌یابد (کارمزد تراکنش‌ها به صورت گس Gas محاسبه و پرداخت می‌شود).
اگر قرار است اتریوم بستری باشد که نسل Slot Bonus New Member 100  بعدی اینترنت را هدایت میکند، اقتصاد باید به سمت منطقی بودن پیش برود. در غیر این صورت، استفاده از اتریوم غیرممکن می‌شود. اینجاست که اتریوم ۲٫۰ وارد عمل می‌شود.
بروزرسانی‌های پیشنهادی اتریوم ۲٫۰ به شبکه اتریوم قرار است در درجه اول مسئله مقیاس پذیری را حل کند.
این بروزرسانی‌ها و پیشرفت‌ها با نسخه موجود اتریوم تضاد خواهد داشت که همه آنها از طریق یک نقشه راه دارای برنامه ریزی دقیق رسماً معرفی و عرضه خواهند شد.

۶ Daftar Universitas Swasta Terbaik di Jawa Timur Terakreditasi A


اتریوم ۲٫۰ چیست؟


اتریوم ۲٫۰ (با نام مستعار Eth2 یا آرامش) بروزرسانی به شبکه اتریوم است که مدت ها مورد انتظار بوده و به غیر از بقیه اهدافش بهبود مقیاس پذیری شبکه یکی از اصلی‌ترین آنهاست. از طریق اجرای چندین ارتقاء و بروزرسانی به شبکه اتریوم،  pragmatic play سرعت، کارایی، و مقیاس پذیری باید بدون آسیب رساندن به امنیت و تمرکززدایی بهبود یابد. این نسخه از اتریوم همیشه در معرض توجه قرار داشته است اما راه‌ اندازی و عرضه آن چند سال طول کشید.
دلیل اصلی این امر این است که مقیاس پذیری بلاکچین به روشی امن و غیرمتمرکز یک کار چالش برانگیز است. خوشبختانه، اتریوم ۲٫۰ قصد دارد این مسئله را از طریق پیاده سازی برخی از ویژگی‌های بسیار مهم حل کند.
این ویژگی‌های جدید چندین تفاوت اساسی بین اتریومی  rtp live hari ini که ما میشناسیم و اتریومی که انتظار آن را داریم، ایجاد می‌کند.

 

تفاوت بین اتریوم و اتریوم ۲٫۰


بزرگترین اختلاف ها بین اتریوم و اتریوم ۲٫۰ شامل استفاده از مکانیزم اجماع اثبات سهام (PoS)، زنجیره های شارد، و زنجیر بیکن می‌باشد.
بیایید هر کدام از این تفاوت ها را با جزئیات بیشتری توضیح دهیم.




اثبات سهام (PoS)


اثبات کار (PoW) روشی است که اتریوم (و بسیاری از بلاکچین های دیگر) بوسیله آن با پاداش دهی به ماینرها برای ایجاد و تأیید بلاک های بلاکچین شبکه را امن و آپدیت نگه می‌دارند.
متأسفانه، اثبات کار (PoW) مقیاس پذیر نیست زیرا با رشد بلاکچین به مقدار بیشتری قدرت محاسباتی نیاز دارد.
اثبات سهام (PoS) با جایگزینی قدرت محاسباتی با تقلب در قمار (skin in the game) این مسئله را حل می‌کند. این بدان معناست که شما می‌توانید با حداقل ۳۲ اتریوم ETH می‌توانید استیک کنید و به یک ولیدیتور یا تأیید کننده (validator) تبدیل شوید و با تأیید تراکنش‌ها حقوق دریافت کنید.




شاردینگ (Sharding)


هر کسی که قصد دسترسی به شبکه اتریوم را دارد باید این کار را از طریق یک گره (نود) انجام دهد. یک گره یک نسخه کپی از کل شبکه را در خود ذخیره می‌کند و این بدین معنی است که گره باید از زمان آغاز فعالیت اتریوم هر تراکنش را به صورت تکی دانلود، محاسبه، ذخیره، و پردازش کند.
در حالی که شما به عنوان یک کاربر مجبور نیستید لزوماً برای انجام تراکنشی گره‌ای را اجرا کنید، این امر سرعت را تا حدودی کند خواهد کرد.

زنجیره‌های شارد درست مثل بلاکچین‌های دیگر هستند، با این تفاوت که این نوع زنجیره‌ها فقط شامل زیرمجموعه‌های خاص یک بلاکچین کامل می‌باشند.
این به گره‌ها کمک می‌کند تا فقط یک اسلایس (قطعه)، یا شارد مربوط به شبکه اتریوم را اداره کنند. این می‌تواند توان عملیاتی تراکنش و ظرفیت کلی اتریوم را افزایش دهد.



زنجیره بیکن یا بیکن چین (Beacon Chain)


چون زنجیره‌های شارد نسبت به هم به صورت موازی کار می‌کنند باید اطمینان حاصل شود که همه آنها در هماهنگی و همزمانی با یکدیگر هستند. خب، زنجیره بیکن (beacon chain) با ارائه اجماع برای تمام زنجیره‌های شارد موازی، این هماهنگی و همزمانی را ایجاد می‌کند.
زنجیره بیکن یک بلاکچین کاملاً جدید است که نقش اساسی در اتریوم ۲٫۰ بازی می‌کند. بدون آن اشتراک اطلاعات بین شاردها امکانپذیر نخواهد بود و مقیاس پذیری وجود نخواهد داشت. به همین دلیل، گفته شده این اولین ویژگی است که به اتریوم ۲٫۰ اضافه شد.

نقشه راه اتریوم ۲٫۰


عرضه اتریوم ۲٫۰ در یکبار انجام نخواهد شد. در عوض، اتریوم ۲٫۰ در سه مرحله منتشر خواهد شد، هر یک از این مراحل ویژگی‌های مجزا و متفاوتی را به جامعه کریپتوکارنسی معرفی خواهند کرد تا از موفقیت اتریوم ۲٫۰ اطمینان حاصل شود.


فاز ۰


فاز اول یا فاز ۰ به انتشار زنجیره بیکن اختصاص داده خواهد شد زیرا زنجیره بیکن در کارآمدی و عملکرد زنجیره‌های شارد مهم است. زنجیره‌های شارد همین الان وجود نخواهند داشت اما زنجیره بیکن از طریق یک قرارداد سپرده یک طرفه شروع به پذیرش ولیدیتورها یا اعتبارسنج‌ها (به عنوان مثال استیک کننده ها) خواهد کرد.
لازم به ذکر است تمامی ولیدیتورهای ثبتنام شده که اتریوم های خود را استیک می‌کنند تا زمانی که زنجیره‌های شارد به طور کامل اجرا نشوند نمی‌توانند اتریوم های استیک شده را آزاد کنند.
این بدان معناست که اتریوم ولیدیتورها تا شروع مرحله بعدی قفل خواهد شد.
قرارداد سپرده اتریوم ۲٫۰ به حداقل مقدار موردنیاز ۵۲۴,۲۸۸ اتریوم رسید و برای راه‌ اندازی آماده شد. فاز ۰ در اول دسامبر ۲۰۲۰ شروع شد.


فاز ۱-۱٫۵


مرحله بعدی در واقع ترکیبی از دو فاز است: فاز ۱ و فاز ۱٫۵٫ فاز ۱ زنجیره‌های شارد را معرفی خواهد کرد که به ولیدیتورها امکان ایجاد بلاک در بستر بلاکچین از طریق اثبات سهام (PoS) را خواهد داد. در فاز ۱٫۵، مین نت اتریوم (شبکه اصلی اتریوم) رسماً زنجیره‌های شارد معرفی خواهد کرد و از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) تغییر می‌یابد. انتظار می‌رود فاز ۱-۱٫۵ در طی سال ۲۰۲۱ عرضه شود.


فاز ۲


مرحله نهایی فاز ۲ خواهد بود. این زمانی است که اتریوم ۲٫۰ از شاردهای کاملاً تشکیل شده پشتیبانی خواهد کرد و به شبکه رسمی اتریوم تبدیل خواهد شد.
همچنین زنجیره‌های شارد قادر خواهند بود با قراردادهای هوشمند کار کنند، و این به توسعه دهندگان اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و سایر تکنولوژی‌ها امکان می‌دهد تا به صورت یکپارچه با اتریوم ۲٫۰ ادغام شوند.
انتظار می‌رود فاز ۲ در سال ۲۰۲۱ یا بعد از امسال عرضه شود.

سخن پایانی


اتریوم ۲٫۰ به دلایل بسیاری یک بروزرسانی مهم در شبکه اتریوم است به ویژه در زمینه مقیاس پذیری. بدون ویژگی‌های جدید اثبات سهام (PoS)، زنجیره‌ های شارد، و زنجیره بیکن، می تواند سرانجام ناپایدار شود و دیگر به عنوان پلتفرم اصلی قرارداد هوشمند در اکوسیستم کریپتوکارنسی معرفی نشود.
راه اندازی و عرضه Eth2 مدتی طول خواهد کشید و حتی ممکن است بیش از زمان مورد انتظار نیز طول بکشد.
خبر خوب این است که پروژه اکنون در حال انجام است و توسعه دهندگان اتریوم خودشان را برای پشتیبانی از این پروژه در زمان های دشوار وقف کرده‌اند.
آیا هنوز هم درباره اتریوم ۲٫۰ و دارایی های دیجیتال سوالی دارید؟
کاربران عزیز می‌توانند سوالات، نظرات، و پیشنهادات خود را در بخش کامنت‌ها برای ما بنویسند. تیم ما در اسرع وقت پاسخگوی سوالات شما عزیزان خواهد بود.

نوشته‌شده در

هزینه ی معاملات بلاکچین چیست؟

هزینه های معامله در مورد شبکه های بلاکچین دو هدف اساسی را به همراه دارد. آنها به ماینرها یا اعتبارسنجها که به تأیید معاملات کمک می کنند و به محافظت از شبکه در برابر حملات اسپم کمک می کنند ، پاداش می دهند.

هزینه های معامله بسته به فعالیت شبکه می تواند کم یا زیاد باشد. نیروهای بازار همچنین می توانند در هزینه هایی که می پردازید تأثیر بگذارند. در حالی که هزینه های بالا می تواند مانع از پذیرش گسترده بلاکچین شود ، هزینه های بسیار پایین می تواند نگرانی های امنیتی ایجاد کند.

دلیل وجود هزینه های معامله :

هزینه های معامله از بدو تأسیس تاکنون بخشی اساسی اکثر سیستم های بلاکچین بوده است. به احتمال زیاد هنگام ارسال ، واریز یا برداشت رمزنگاری با آنها روبرو شده اید.

اکثر رمزارزها به دو دلیل مهم از هزینه های معاملاتی استفاده می کنند، اول از همه وجود این هزینه ها میزان معاملات هرز و اسپم را کاهش می دهد بطوریکه اجرای معاملات اسپم به طور گسترده ، پر هزینه میباشد پس تعداد آنها بطور چشمگیری کاهش می یابند. ثانیا ، هزینه های معاملاتی انگیزه ای برای کاربران است که به تایید و اعتبار سنجی معاملات کمک می نمایند. می توانید این هزینه ها را بعنوان پاداشی برای کمک به شبکه در نظر بگیرید.

در اکثر بلاکچین ها ، این هزینه ها آنچنان زیاد نیستند اما بسته به ترافیک شبکه این هزینه ها افزایش می یابند. بعنوان یک کاربر ، مبلغی که برای پرداخت هزینه انتخاب می کنید اولویت تراکنش شما برای اضافه شدن به بلاک بعدی را تعیین می کند. هرچه هزینه پرداخت شده شما بیشتر باشد ، مراحل تایید سریعتر است.

کارمزد معاملات بیت کوین :

بیت کوین بعنوان اولین شبکه بلاکچین ، استاندارد هزینه های معامله را که امروزه توسط بسیاری از رمزارزها استفاده می شود ، را تعیین کرد. ساتوشی ناکاموتو متوجه شد که کارمزدهای معاملات می تواند شبکه را از حملات گسترده اسپم محافظت کرده و باعث تشویق رفتارهای خوب شود.

استخراج کنندگان بیت کوین هزینه ی معاملات را بعنوان بخشی از روند تایید معاملات در یک بلاک جدید دریافت می کنند. مجموعه تراکنش های تایید نشده را استخر حافظه (یا مموپول) می نامند. بطور طبیعی ، ماینرها معاملات با کارمزد بالاتر را در اولویت قرار می دهند ؛ کاربران هنگام ارسال بیت کوین به کیف پول بیت کوین دیگر موافقت می کنند که آنرا پرداخت نمایند.

بنابراین بازیگران مخربی که مایل به کاهش سرعت شبکه هستند باید هزینه مربوط به هر معامله را پرداخت نمایند. اگر کارمزد را خیلی کم تعیین کنند ؛ ماینرها آن معاملات را نادیده می گیرند. اگر آنها را در سطح مناسب قرار دهند ، هزینه های اقتصادی بالاتری را متحمل می شوند. بنابراین هزینه های معاملات به عنوان یک فیلتر اسپم ساده اما موثر عمل می کنند.

کارمزد معاملات بیت کوین چگونه محاسبه می شود ؟

در شبکه بیت کوین ، کیف پولهای خاصی به کاربران اجازه می دهند تا هزینه ی معاملات خود را دستی تنظیم نمایند. همچنین امکان ارسال بیت کوین با کارمزد صفر وجود دارد ، اما استخراج کنندگان به احتمال زیاد چنین معاملاتی را نادیده می گیرند ؛ به این معنی که این معاملات تایید نخواهند شد.

برخلاف برخی که معتقدند ، هزینه های بیت کوین به مبلغ ارسال شده بستگی ندارد بلکه به اندازه معامله در (بایت) بستگی دارد. بعنوان مثال : تصور کنید که اندازه معامله شما ۴۰۰ بایت است و متوسط هزینه معامله اکنون ۸۰ ساتوشی در هر بایت است. در این صورت ، شما باید ۳۲۰۰۰ ساتوشی یا ۰٫۰۰۰۳۲ بیت کوین را برای شانس بالایی که تراکنش شما به بلاک بعدی اضافه می شود ، بپردازید.

وقتی ترافیک شبکه زیاد است و تقاضای زیادی برای ارسال BTC وجود دارد ، هزینه معامله مورد نیاز برای تأیید سریع افزایش می یابد زیرا سایر کاربران بیت کوین نیز سعی در انجام چنین کاری دارند. این ممکن است در دوره های بی ثباتی شدید بازار رخ دهد.

به همین ترتیب ، هزینه های بالا می تواند استفاده از BTC را در شرایط روز به چالش بکشد. اگر هزینه ها خیلی بیشتر باشد ، خرید یک فنجان قهوه ۳ دلاری ممکن است عملی نباشد.

فقط تعداد معینی از معاملات را می توان در یک بلوک گنجانید ، که محدودیت آن ۱ مگابایت است (یعنی اندازه بلوک). ماینرها در اسرع وقت این بلوک ها را به زنجیره بلوک اضافه می کنند ، اما سرعت رسیدن آنها هنوز محدودیتی دارد.

مقیاس پذیری شبکه های ارز رمزنگاری شده در اینجا مسئله اساسی در تصمیم گیری برای هزینه های شبکه است. توسعه دهندگان بلاکچین تلاش مستمری برای حل این مشکل دارند. به روزرسانی های قبلی شبکه به بهبود مقیاس پذیری ، مانند اجرای SegWit و شبکه رعد و برق کمک کرده است.

هزینه معاملات اتریوم :

کارمزد معاملات اتریوم در مقایسه با بیت کوین متفاوت عمل می کند. این هزینه مقدار توان محاسباتی مورد نیاز برای پردازش یک معامله ، معروف به گاز را در نظر می گیرد. گاز همچنین دارای یک قیمت متغیر است که با اتر (ETH) ، رمز اصلی شبکه اندازه گیری می شود.

در حالی که گاز مورد نیاز برای یک معامله خاص می تواند ثابت بماند ، قیمت گاز ممکن است افزایش یا کاهش یابد. این قیمت گاز ارتباط مستقیمی با ترافیک شبکه دارد. اگر هزینه بالاتری بپردازید ، استخراج کنندگان احتمالاً معامله شما را در اولویت قرار می دهند.

هزینه معاملات اتریوم چگونه محاسبه می شود؟

کل هزینه تراکنش صرفاً قیمتی است که هزینه را پوشش می دهد ، به علاوه انگیزه ای برای پردازش معامله شما. با این حال ، باید محدودیت تراکنش را نیز در نظر بگیرید که مشخص می کند حداکثر قیمت پرداخت شده برای آن معامله یا کار چیست.

به عبارت دیگر ، هزینه تراکنش مقدار کار مورد نیاز است و قیمت گاز بهای پرداخت شده برای “هر ساعت” کار است. رابطه بین این دو و محدودیت گاز کل هزینه را برای یک معامله اتریوم یا عملیات قرارداد هوشمند تعریف می کند.

بیایید یک معامله تصادفی را در Etherscan.io به عنوان مثال انتخاب کنیم. هزینه این معامله ۲۱۰۰۰ گاز بود و قیمت گاز ۷۱ گوئی(Gwei) بود. بنابراین ، کل هزینه معامله ۱،۴۹۱،۰۰۰ Gwei یا ۰٫۰۰۱۴۹۱ ETH بود.

همانطور که اتریوم به سمت مدل  Proof of Stake (اثبات سهام) قدم می گذارد ، انتظار می رود که هزینه های گاز کاهش یابد. مقدار گاز مورد نیاز برای تأیید یک معامله کمتر خواهد بود زیرا شبکه برای تأیید معاملات فقط به کسری از قدرت محاسباتی نیاز دارد. اما ، ترافیک شبکه هنوز هم می تواند هزینه تراکنش را تحت تأثیر قرار دهد زیرا اعتبارسنج ها تراکنش های با درآمد بالاتر را در اولویت قرار می دهند.

کارمزد معاملات بایننس چین :

بایننس چین یک شبکه بلاکچین است که به کاربران امکان می دهد BNB و سایر توکن های BEP-2 را معامله کنند. آنها همچنین می توانند نشانه های خود را ایجاد و توزیع کنند. Binance Chain سازوکار اجماعی را به نام Delegated Proof of Stake به تصویب می رسد. بنابراین به جای استخراج کنندگان ، اعتبارسنج داریم.

Binance Chain همچنین Binance DEX (تبادل غیرمتمرکز) را تأمین می کند ، جایی که کاربران می توانند رمزارزهای خود را مستقیماً از کیف پول خود معامله کنند. هزینه معاملات در Binance Chain و DEX در BNB پرداخت می شود.

توجه داشته باشید که Binance Chain و Binance Smart Chain دو زنجیره بلوک متفاوت هستند.

هزینه معاملات Binance Chain چگونه محاسبه می شود؟

بسته به عملی که می خواهید انجام دهید ، ساختار هزینه ای که با BNB نشان داده شده قابل اجرا است. بین هزینه های معامله مانند ارسال BNB و هزینه های معاملاتی در Binance DEX تمایزی وجود دارد. همچنین ، قیمت کل یک معامله بسته به قیمت بازار BNB می تواند افزایش یا کاهش یابد.

هنگام انجام معاملات غیر تجاری ، مانند برداشت یا واریز BNB به کیف پول ، هزینه ها فقط در BNB پرداخت می شود. هزینه های مربوط به فعالیت تجاری در Binance DEX در رمز معاملات قابل پرداخت است ، اما برای پرداخت در BNB تخفیف وجود دارد. این طرح به ایجاد انگیزه در پذیرش BNB و ایجاد پایگاه کاربری آن کمک می کند.

کارمزد معاملات بایننس چین :

Binance Smart Chain (BSC) یکی دیگر از بلاک چین های ساخته شده توسط Binance است که به موازات Binance Chain (یعنی دو شبکه مجزا) اجرا می شود. در حالی که BNB در حال اجرا بر روی Binance Chain یک توکن BEP-2 است ، BNB موجود در BSC یک توکن BEP-20 است.

Binance Smart Chain امکان ایجاد قراردادهای هوشمند را فراهم می کند ، که این قابلیت را برای شخصی سازی بیشتر می کند. ساختار هزینه BSC مانند Binance Chain ثابت نیست. در عوض ، از یک سیستم گاز استفاده می شود (شبیه به اتریوم) ، که قدرت محاسباتی مورد نیاز برای انجام معاملات و عملیات قرارداد هوشمند را منعکس می کند.

شبکه BSC سازوکار اجماع Proof of Staken Authority را اجرا می کند. کاربران شبکه برای تبدیل شدن به یک اعتبار سنج نیاز به BNB دارند و با اعتبار سنجی موفقیت آمیز یک بلوک ، هزینه های معاملاتی را که شامل آن هستند دریافت می کنند.

هزینه معاملات Binance Smart Chain چگونه محاسبه می شود؟

همانطور که گفته شد ، ساختار هزینه BSC بسیار شبیه به آنچه در Ethereum یافت می شود. هزینه های معامله در Gwei نشان داده می شود ، که یک واحد کوچک از BNB برابر با ۰٫۰۰۰۰۰۰۰۰۱ است. کاربران می توانند قیمت گاز خود را تنظیم کنند تا معاملات خود را که به بلوک اضافه می شود ، در اولویت قرار دهند.

برای آگاهی از متوسط قیمت فعلی و تاریخی گاز ، BscScan به طور متوسط روزانه همراه با کمترین و بالاترین قیمت پرداخت شده ارائه می دهد. از مارس ۲۰۲۱ ، متوسط هزینه BSC در حدود ۱۳ Gwei است.

در مثال زیر (برگرفته از Bscscan.com) ، قیمت گاز ۱۰ Gwei بود. توجه داشته باشید که محدودیت گاز روی ۶۲۲،۷۳۲ Gwei تنظیم شده بود ، اما فقط ۳۵۲،۷۵۵ (۵۲٫۳۱٪) Gwei در این معامله مورد استفاده قرار گرفت و در نتیجه هزینه معامله ۰٫۰۰۳۲۵۷۵۵ BNB حاصل شد.

هزینه های BSC معمولاً بسیار کم است ، اما اگر بخواهید رمزارزهای بدون BNB در حساب خود ارسال کنید ، شبکه به شما اطلاع می دهد که بودجه کافی ندارید. برای پرداخت هزینه های معامله خود حتماً BNB اضافی در کیف پول خود نگه دارید.

هزینه های برداشت از Binance

وقتی در صرافی Binance برداشت می کنید ، باید هزینه معاملات مربوطه را پرداخت کنید. این هزینه ها بسته به ارز رمزنگاری شده و شبکه ای که استفاده می کنید متفاوت است. Binance ساختار کارمزد خاص خود را برای معاملات انجام شده در داخل بستر تجاری آن دارد. با این حال ، هزینه های برداشت تحت تأثیر عوامل خارجی است که تحت کنترل Binance نیستند.

برداشتن رمزنگاری شما به کار ماینرها یا اعتبار سنج هایی بستگی دارد که بخشی از اکوسیستم Binance نیستند. بدین ترتیب ، Binance مجبور است هزینه های برداشت را به صورت دوره ای ، براساس شرایط شبکه شامل ترافیک و تقاضا ، تنظیم کند.

Binance همچنین حداقل محدودیت هایی را برای میزان رمزنگاری قابل برداشت تعیین می کند.

هزینه معاملات براساس سطح VIP حساب شما و مستقل از هزینه برداشت است. حجم معاملات تجمعی ماهانه شما سطح VIP حساب شما را تعیین می کند. حداکثر هزینه ای که در حال حاضر شارژ می شود ۰٫۱٪ رمزنگاری معامله شده به عنوان سازنده یا گیرنده است. به خاطر داشته باشید که کاربرانی که در BNB پرداخت می کنند ، هنگام معامله هزینه کمتری خواهند داشت.

سخن پایانی

هزینه معاملات بخشی جدایی ناپذیر از اقتصاد رمزنگاری شبکه های بلاکچین است. اینها بخشی از مشوقهایی است که به کاربران داده می شود و شبکه را فعال نگه می دارند. هزینه ها همچنین یک لایه محافظت در برابر رفتارهای مخرب و هرزنامه را ارائه می دهند.

با این حال ، میزان ترافیکی که برخی شبکه ها دریافت می کنند منجر به هزینه های قابل توجهی بالاتر شده است. ماهیت غیرمتمرکز اکثر بلاک چین ها مقیاس گذاری را برای آنها دشوارتر می کند. درست است که برخی از شبکه ها مقیاس پذیری و توان تراکنش بالایی دارند ، اما این اغلب با فدا کردن امنیت یا عدم تمرکز همراه است.

با این وجود ، چندین محقق و توسعه دهنده در حال کار بر روی بهبودهایی هستند که امیدوارم در بحث توسعه ارزهای رمزپایه در کشورهای در حال توسعه ، زمینه های بیشتری برای ورود به بازار داشته باشند.

نوشته‌شده در

تزوس (xtz) چیست ؟

تزوس

تزوس یک پروژه بلاکچین است که به دلیل وجود مکانیزم هایی برای ارتقای شبکه، برجسته شده است. انجام هرگونه تغییرات در زنجیره ی بلوک تزوس توسط افرادی صورت می گیرد که مقدار مشخصی xtz دارند ، ارائه می شود و سپس توسط هم رده های آنان مورد بررسی قرار می گیرد. از آنجا که تزوس خود شبکه را اصلاح می کند ، هیچگاه نیازی به مشاغل سخت پشتیبانی نخواهد بود.

مقدمه :

پلتفرم های قراردادهای هوشمند یکی از شلوغ ترین و رقابتی ترین بخش ها در صنعت رمزنگاری هستند. در حالی که حل مشکلات تکنولوژیکی فعلی depo 25 bonus 25 heylink برای بلوغ فضا بسیار مهم است، روشهای مختلفی برای تامین تقاضای زیاد برای ارائه زیرساختهای قراردادهای هوشمند وجود دارد.

رمزارز تزوس با نام اختصاری xtz یکی از برنامه های مفید و یکی از بازیگران برجسته حوزه مالی و مدیریت دارایی های دیجیتال است.

تزوس xtz چیست ؟

تزوس زنجیره ی بلوکی ست که برای پشتیبانی و اجرای قراردادهای هوشمند ساخته شده است. شبکه اصلی تزوس ابتدا در سال ۲۰۱۴ طراحی و در سال ۲۰۱۸ فعال شد و به عنوان رقیب شبکه اتریوم به موفقیتی نسبی دست یافت.

تزوس تحت نظارت بنیاد Tezos ، یک نهاد سوئیسی ست که مسئولیت تبلیغات، جذب کمک های مالی، مشارکت های استراتژیک و سایر فعالیت https://www.readthailand.com/ هایی که آگاهی از اکوسیستم تزوس را افزایش می دهند ، است.

این پروژه که ابتدا توسط آرتور بریتمن و همسرش کاتلین بریتمن ساخته شد، به دلیل بروز اختلاف بین آنها و یوهان گورس ، رئیس بنیاد تزوس ، با مشکلات مختلفی روبرو شد. با این حال پس از شروعی سخت ، tezos توانست یک بازار خرسی را پشت سر بگذارد و به موفقیت برسد.

تزوس در ژوئیه سال ۲۰۱۷ با جذب سرمایه ای ۲۳۲ میلیون دلاری اقدام به ارائه ICO خود کرد. این امر آنرا به یکی از بزرگترین ICO ها تبدیل کرد.

نحوه کار تزوس چگونه است؟

تزوس نیز مانند سایر رقبای خود در زمینه ی بلاکچین به عنوان بستری برای ایجاد و اجرای برنامه های غیرمتمرکز (Dapps) و همچنین مبادله ی دارایی فعالیت می کند. قراردادهای هوشمند در تزوس به زبان برنامه نویسی Michelson نوشته می شوند، که به طور خاص برای این پروتکل طراحی شده است. برای انجام معاملات در شبکه ، همانند اتریوم از گس استفاده می شود که در رمزارز xtz به کارمزد تزوس تبدیل می شود.

بلاکچین تزوس از طریق اثبات سهام (Pos) کار می کند. از نظر فنی ، از یک نوع PoS به نام Delegated Proof of Stake (DPOS) استفاده می کند، اگرچه این روش برای تزوس منحصر به فرد است.

شرکت کنندگانی که بیشتر از ۸۰۰۰ تزوس دارند می توانند نماینده شوند و از طریق (اصطلاحا) پخت و پز شبکه را اداره کنند. اصطلاح پخت به معنای ایجاد بلاک های جدید است( در اصل تعریف دیگری برای کلمه ی staking می باشد.) ، در حالی که تایید به معنای “توافق”  در مورد بلاکی ست که توسط یک نانوا ایجاد شده ست. متناوبا ، اگر دارنده رمزارز تزوس نمی خواهند خودشان در این عملیات شرکت کنند می توانند این کارها را به شخص دیگری واگذار کنند.

چرا تزوس مهم است ؟

تزوس چند تفاوت اساسی با دیگر پلتفرم های قراردادهای هوشمند بلاکچینی دارد.

تزوس خودش را اصلاح می نماید، که این امکان ارتقای شبکه را بدون نیاز به ایجاد دو زنجیره ی بلاک مختلف فراهم می نماید. به آنچه که در مورد هارد فورک معروف بیت کوین ، بیت کوین کش رخ داد فکر کنید، هدف تزوس جلوگیری از این سناریو هاست.

تزوس به دلیل آنچه اصلاح خوانده می شود، به راحتی با فضای نظارتی و فناوری که همیشه در حال تغییر است سازگار می باشد. در حالی که اتریوم ۲ یک pola mahjong جهش بزرگ برای اتریوم است ، اما نیاز به چرخشی بزرگ دارد که آن ایجاد یک بلاکچین جدید است. با این حال تزوس باید بتواند اصلاحاتی انجام دهد که در مواردی از این دست بدون بروز اختلال در شبکه به کار خود ادامه دهد.

حاکمیت تزوس xtz

تغییرات در تزوس از الگوی حاکم بر زنجیره پیروی می کنند. تغییرات در بلاکچین توسط نمایندگان از طریق بروزرسانی کد ارسال می شود ، سپس ذی نفعان می توانند در مورد تصویب یا رد تغییرات رای خود را صادر نمایند.

با توجه به این مدل حاکم بر زنجیره، -اختلال اساسی می تواند در هر زمان رخ دهد. – اگر نمایندگان تغییرات پیشنهادی در بلاکچین را تایید کنند. این موارد می تواند شامل تغییرات سیستم مانند اصلاح در هزینه ها یا روند پخت و یا هرچیز دیگری باشد! این امر همچنین منجر به ایجاد یک جامعه پررونق می شود تا درباره ی تغییرات و قوانین جدید برای بهتر شدن سیستم بحث کنند.

بعنوان مثال در نوامبر سال ۲۰۲۰ ، تزوس از بروزرسانی دلفی استفاده کرد ، که باعث کاهش مصرف گس در حدود ۷۵% شد. یک بروزرسانی همانند این می تواند برای توسعه DeFi در بلاکچین Tezos قابل توجه باشد؛ و همچنین نشان می دهد که چگونه حاکمیت زنجیره ای برای تطبیق با فناوریهای جدید می تواند منعطف عمل کند.

موارد استفاده از Tezos

همانند دیگر شبکه های بلاکچین ، تزوس یک روش سریع برای تایید معاملات مالی با حداقل اعتماد است.

در سپتامبر سال ۲۰۱۹ ، بخش جرایم اینترنتی ژاندارمری (C3N) یکی از اولین سازمانهای دولتی بود که از تزوس برای تایید هزینه های قضایی خود استفاده کرد.

همچنین می توان از تزوس برای انتقال مالکیت دارایی های غیرنقدی مانند املاک و مستغلات ، هنر و جواهرات استفاده کرد. به عنوان مثال شرکتی به نام MountX از تزوس برای استفاده از املاک و مستغلات در مکزیک استفاده می کند.

نحوه ذخیره ی تزوس xtz

رمزارز xtz را می توان با استفاده از کیف پولهای معمولی همانند تراست ولت (Trust wallet) ذخیره کرد.

همچنین می توان این رمزارز را با استفاده از نرم افزارهای جانبی روی کیف پولهای سخت افزاری Ledger  یا Trezor ذخیره کرد.

سخن پایانی

در حالیکه تزوس به اندازه ی اتریوم مقدار فعالیت شبکه در زمینه ی Dapp ها را ندارد اما دلیل بر این نیست که این بلاکچین شایستگی لازم را دارا نمی باشد.

رویکرد منحصر به فرد برای بروزرسانی و رای گیری ، ممکن است آنرا به یک پلتفرم چابک تر از برخی رقبای خود تبدیل نماید، که میتواند در طولانی مدت به یک مزیت بزرگ تبدیل شود.

همچنین تزوس برخی از ابزارهای مفید را فراهم نموده که می تواند برای مشتریان دولتی و صنعتی جذاب باشد.

نوشته‌شده در

اوکراین از استلار برای ایجاد زیرساخت دارایی دیجیتال خود استفاده می کند!!

بنیاد استلار

بازوی توسعه ی استلار (Stellar) با چندین طرح مبتکرانه دارایی های دیجیتال با دولت اوکراین همکاری خواهد کرد.

بنیاد توسعه ی استلار توافق نامه ای را با دولت اوکراین به امضا رسانده که طی آن دو طرف در ایجاد یک سیستم دارایی های دیجیتال، از جمله چارچوبی برای ایجاد ارز دیجیتال بانک مرکزی همکاری خواهند کرد.

وزارت ارتباطات اوکراین روز دوشنبه اعلام کرد که با بنیاد توسعه ی استلار توافقی به امضا رسانده است. این تفاهم نامه استراتژی اوکراین را برای توسعه ی دارایی های دیجیتال و زیر ساخت های CBDC بیان می کند. این توافق نامه شامل پشتیبانی از پروژه های تخصصی دارایی های دیجیتال، پیاده سازی و تنظیم گردش پایدار کوین و ارتقا آن نیز می شود.

در بیانیه مطبوعاتی بنیاد استلار نیز روز دوشنبه تایید کرد که این توافق نامه در ۲۸ دسامبر امضا شده است.

الکساندر بورنیاکف، معاون وزارت ارتباطات اوکراین طی مصاحبه ای با کوین تلگراف اعلام کرد که همکاری با بنیاد استلار به این معنی نیست که توسعه ی ارز دیجیتال ملی اوکراین تنها به عهده ی استلار باشد، انتظار می رود مشارکن بنیاد استلار “تصمیم گیری با کیفیت در مورد توسعه ی اکوسیستم دارایی های مجازی اوکراین” را امکان پذیر سازد.

وقتی از اوکراین درمورد توانایی آنها برای هدایت رمزارزها و بلاکچین در اروپا و جهان سوال شد، بورنیاکف اذعان داشت وزارتخانه ی وی بهترین شیوه های سوئیس، انگلستان، مالت، لیختن اشتاین و ایالات متحده را ادغام می کند.

وی توضیح داد :

شرکت های رمزنگاری، شرکت های نوپای بلاکچین و موسسات مالی تماما به دنبال یک محیط محافظت شده ی قانونی برای انجام تجارت هستند و وزارت ارتباطات اوکراین در حال کار بر روی ایجاد یک چارچوب قانونی است تا چنین محیطی را به شرکت ها ارائه دهد.

بورنیاکف گفت که بانک ملی اوکراین از سال ۲۰۱۷ درمورد CBDC ها تحقیق می کند. اوکراین هم مانند بسیار دیگری از کشورها، درحال بررسی سودمندی این حوزه و همچنین تاثیر بالقوه ی آن برروی همه چیز است، از سیاست های پولی و ثبات مالی تا پذیرش مصرف کننده.

برخی اخبار نیز وجود دارد که نشان دهنده ی این است که اوکراین آماده است تا حرکت های نوآورانه ی اروپا در این حوزه را رهبری کند، وزارت ارتباطات اوکراین برای وضوح بیشتر قوانین این حوزه تلاش می کند.

در ماه سپتامبر، وبسایت chainanalysis به اوکراین در رتبه بندی جهانی خود در زمینه ی تصویب رمزارزها مقام اول را اعطا کرد. 

بنیاد استلار هم اکنون در رتبه ی سیزدهم سرمایه بازار جهانی قرار دارد. اصول اصلی این بنیاد شامل ایجاد دسترسی عادلانه تر به سیستم مالی جهانی نظیر به نظیر است.

نوشته‌شده در

اتریوم چیست؟

اتریوم چیست؟

مبانی اتریوم :

 

اتریوم چیست ؟

اتریوم یک پلتفرم محاسباتی غیرمتمرکز است، می توانید آنرا یک لپ تاپ یا کامپیوتر شخصی در نظر بگیرید اما در یک دستگاه اجرا نمی شود. درعوض، همزمان با هزاران ماشین در سراسر جهان کار می کند؛ به این معنی که هیچ مالکی ندارد.

اتریوم هم مانند بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال به شما امکان انتقال پول دیجیتال را می دهد. با این حال قابلیت اتریوم بیشتر از این موارد است بعنوان مثال شما میتوانید سورس کدی بر بستر آن بنویسید و از طریق آن با برنامه های دیگر کاربران که آنهم بر بستر اتریوم هست تعامل داشته باشید. از آنجایی که اتریوم بسیار منعطف است می توان انواع برنامه های پیچیده را برروی آن راه اندازی کرد.

به زبان ساده، هدف اصلی اتریوم این است که توسعه دهندگان نرم افزار بتوانند نرم افزارهایی توسعه دهند که بجای پردازش برروی یک سرور متمرکز، از طریق یک شبکه ی توزیع شده اجرا شود و این بدان معناست که از نظر تئوری چنین برنامه هایی نمی توانند خاموش یا سانسور شوند.

چه تفاوتی بین اتریوم و اتر(ETH) وجود دارد؟

پاسخ به این سوال ممکن است کمی گیج کننده بنظر بیاید اما توضیح آن این است که واحدهایی که در اتریوم استفاده می شوند Ethereum یا Ethereums نامیده نمی شوند. اتریوم یک بستر و یک پروتکل است ، اما واحد پولی آن بعنوان مختصر اتر(ETH) نامیده می شود.

ارزش اتریوم چگونه تعیین می شود؟

تا به اینجا این ایده را که اتریوم میتواند نرم افزارها را از طریق یک سیستم توزیع شده اجرا کند، بررسی کردیم. به این ترتیب افراد یا نرم افزارهای خارج از شبکه نمی توانند برنامه ها را دستکاری کنند. چنین نرم افزارهایی به پایگاه داده ی اتریوم(یعنی بلاکچین) اضافه می شوند و میتوان طوری آنها را برنامه نویسی کرد که کد اصلی ویرایش نشود و قابل تغییر نباشد. علاوه بر این، پایگاه داده ی بلاکچین برای همه قابل مشاهده است و کاربران براحتی می توانند آنرا در مقاطع مختلف بررسی کنند.

این بدان معنیست که هرکسی در هرمکانی که باشد توانایی این را دارد که برنامه هایی بسازد که نمیتوانند آفلاین شوند.  جالبتر اینکه، چنین برنامه هایی می توانند شرایطی را برای نحوه انتقال اتر تعیین کنند؛ اصطلاحا به چنین برنامه هایی قراردادهای هوشمند گفته می شود. دراکثر موارد می توان آنها را بدون دخالت افراد یا برنامه نویسی اختصاصی تنظیم کرد.

باید گفت که ایده ی “پول قابل برنامه ریزی” کاربران، توسعه دهندگان و مشاغل را در سراسر دنیا مجذوب خود کرده است.

بلاکچین چیست؟

بلاکچین در قلب اتریوم نهفته است، بلاکچین نوعی پایگاه داده ای ست که اطلاعات استفاده شده توسط پروتکل را در خود نگه می دارد. اگر مقاله قبلی مان با عنوان بیت کوین چیست؟ را خوانده باشید اطلاعات کافی درمورد نحوه کار بلاکچین خواهید داشت. بلاکچین اتریوم مشابه بیت کوین است ، اگرچه داده های ذخیره شده و نحوه ذخیره آن متفاوت است.

بلاکچین اتریوم را می توان بعنوان کتابی درنظر گرفت که مرتبا به آن صفحات تازه ای اضافه می شود. هرصفحه یک بلاک نامیده می شود، و با اطلاعات مربوط به معاملات پر شده است. وقتی قصد اضافه کردن یک صفحه جدید را داریم باید یک مقدار ویژه را در بالای صفحه قرار دهیم. این مقدار به هرکسی اجازه می دهد که ببیند صفحه جدید دقیقا بعد از صفحه قبلی اضافه شده و بصورت تصادفی درون کتاب قرار نگرفته است.

درواقع کمی شبیه به شماره گذاری صفحات است که به صفحه قبلی مراجعه می کند. با مشاهده صفحه جدید می توان با اطمینان گفت که از صفحه قبلی پیروی می کند. برای این کار از فرایندی بنام هش کردن استفاده می کنیم.

هشینگ بخشی از داده ها را می گیرد(هر آنچه در صفحه ماست)، و یک شناسه منحصر به فرد را برمی گرداند. شانس اینکه دو قطعه با هش یکسان به ما برگردانده شود بسیار کم است.  این فرایند نیز یکطرفه است : شما براحتی می توانید هش را محاسبه کنید، اما برای بدست آوردن اطلاعات مورد استفاده برای ایجاد آن ؛ غیرممکن است بتوانید هش را معکوس کنید.

اکنون، مکانیزمی در دست داریم که میتوانیم صفحات خود را به ترتیب صحیح به یکدیگر پیوند بدهیم. هرگونه تلاش برای تغییر ترتیب یا حذف صفحات به وضوح نشان می دهد که در کتاب دستکاری شده است.

اتریوم و بیت کوین – تفاوتشان در چیست؟

بیت کوین برای ایجاد یک سیستم نقدی دیجیتال جهانی به فناوری بلاکچین و انگیزه های مالی متکی است و تاکنون چندین نوآوری اساسی ارائه داده که امکان هماهنگی کاربران در سراسر جهان را بدون نیاز به یک تشکیلات مرکزی فراهم می کند. هریک از کاربران با اجرای کلاینت بیت کوین در رایانه شان این امکان را دارند تا در یک محیط غیرمتمرکز به تبادلات مالی بپردازند.

از بیت کوین غالبا بعنوان بلاکچین نسل اول یاد می شود. این سیستم پیچیدگی خاص خود را داراست و این یک نقطه قوت درمورد امنیت است. برای اولویت بندی امنیت در لایه های پایینی خود آنچنان انعطاف پذیر نیست. درواقع قراردادهای هوشمند در بیت کوین می توان گفت وجود ندارند و برنامه های خارج از شبکه معاملاتی توسط بیت کوین پذیرفته نمی شوند.

برعکس، بلاکچین نسل دوم توانایی بیشتری دارد. علاوه بر معاملات مالی، این سیستم عامل ها درجات بالاتری از برنامه نویسی را امکان پذیر می کنند. اتریوم آزادی بیشتری را در اختیار توسعه دهندگان قرار می دهد تا خودشان بتوانند برنامه های غیرمتمرکز یا اصلاحا dApps را ایجاد کرده و منتشر کنند.

اتریوم اولین موج از بلاکچین های نسل دوم بود و برجسته ترین آنها نیز باقی مانده است. شباهت هایی نیز به بیت کوین دارد و می تواند عملکردی مشابه آنرا انجام دهد. اما پس از بررسی عمیق تر متوجه می شوید که این دو بسیار متفاوت هستند و هرکدام مزایای خاص خود را به نسبت دیگری دارد.

نحوه کار اتریوم چگونه است؟

میتوان اتریوم را یک ماشین حالت دانست. تماما به این معنی ست که در هرزمان مشخص شما از تمامی مانده حسابها و قراردادهای هوشمند عکس دارید. اقدامات خاصی باعث بروزرسانی حالت می شود به این معنی که همه گره ها عکس های خود را بروز می کنند تا تغییر را منعکس نمایند.

قراردادهای هوشمندی که در اتریوم اجرا می شوند توسط معاملات (اعم از کاربران یا سایر قراردادها) منعقد می شوند. وقتی کاربری معامله ای را به یک قرارداد ارسال می کند، هر گره موجود در شبکه کد قرارداد را اجرا و خروجی را ذخیره میکند. این کار با استفاده از ماشین مجازی اتریوم (EVM) انجام میگیرد که قراردادهای هوشمند را به دستورالعملهای رایانه تبدیل میکند.

برای بروزرسانی وضعیت، مکانیزم ویژه ای به نام استخراج (در حال حاضر) استفاده می شود. استخراج با الگوریتم اثبات کار انجام میگیرد دقیقا مانند بیت کوین.

قرارداد هوشمند چیست؟

یک قرارداد هوشمند صرفا یک کد است، این کد نه هوشمند است و نه به معنای سنتی یک قرارداد می باشد. اما آنرا هوشمند می نامیم زیرا در برخی شرایط میتواند خود به خود اجرا شود و از این رو می توان آنرا یک قرارداد دانست که توافق نامه های طرفین را اجرا می کند.

این ایده را می توان متعلق به اواخر دهه ۱۹۹۰ دانست که یک دانشمند کامپیوتر به نام نیک سابو آنرا ارئه داد. وی برای توضیح بیشتر این مفهوم از مثال ماشین فروش استفاده کرد و بیان داشت که می توان از آن به عنوان پیش درآمدی برای قراردادهای هوشمند نام برد. نحوه کار ماشین فروش هم اینگونه است که کاربر سکه ای را وارد می کند و درعوض، دستگاه محصول مورد نظر خود را توزیع می کند.

قرارداد هوشمند این عمل را در یک محیط دیجیتال انجام می دهد. شما می توانید در کدی که نوشتید موارد ساده مانند چاپ پیام “سلام” را مشخص کنید تا وقتی ۲ اتر به این قرارداد ارسال شد آنرا برای شما چاپ کند.

در اتریوم، توسعه دهنده مواردی که باید انجام شود را تبدیل به کد می کند تا توسط EVM خوانده شود. سپس آنها را با ارسال به ادرس خاصی که قرارداد را ثبت می کند، منتشر می نماید. در این مرحله هرکسی میتواند از آن قرارداد استفاده کند و قرارداد حذف شدنی نیست؛ مگر اینکه توسط نویسنده هنگام نوشتن آن شرایط خاصی مشخص شده باشد.

اکنون قرارداد دارای یک ادرس میباشد. برای تعامل با آن فقط باید ۲ اتر به آن ارسال شود. این کد قرارداد را فعال می نماید و تمام رایانه های موجود در شبکه آنرا اجرا می کنند و مشاهده خواهند کرد که پرداخت انجام شده و خروجی ذخیره میشود : سلام!

موارد فوق شاید یکی از اساسی ترین نمونه کارهایی باشد که میتوان با اتریوم انجام داد. برنامه های پیچیده تری نیز که چندین قرارداد را بهم متصل می کنند هم ساخته شده اند.

اتریوم ساخته ی کیست؟

در سال ۲۰۰۸ یک برنامه نویس ناشناخته ( یا گروهی از برنامه نویسان) وایت پیپر بیت کوین را با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو منتشر کرد. این کار باعث تغییر دائمی چشم انداز پول دیجیتال شد. چند سال بعد یک برنامه نویس جوان به نام ویتالیک بوترین راهی برای پیشبرد این ایده و کاربرد آن در همه جا درنظر گرفت و این مفهوم سرانجام به اتریوم تبدیل شد.

اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط بوترین در پستی وبلاگی با عنوان اتریوم:راه حلی نهایی برای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز  ارائه شد. وی در پست خود ایده ای برای بلاکچین کامل تورینگ توصیف کرد ” یک کامپیوتر غیرمتمرکز که با صرف وقت و منابع کافی، می تواند هربرنامه ای را اجرا کند.”

با گذشت زمان معلوم شد که انواع برنامه هایی که میتوانند در بلاکچین مستقر و منتشر شوند توسط تصورات برنامه نویسان محدود شده اند. اتریوم قصد دارد دریابد که آیا فناوری بلاکچین خارج از محدودیت های طراحی شده توسط بیت کوین استفاده معتبری دارد یا خیر ؟!

نحوه توزیع اتر چگونه بود؟

اتریوم در سال ۲۰۱۵ با عرضه اولیه ۷۲ میلیون اتر راه اندازی شد. بیش از ۵۰ میلیون واحد از این توکن ها در فروش عمومی توکن با نام پیشنهاد اولیه ی سکه (ICO) توزیع شده است، جایی که کسانی که میخواهند این توکن ها را دریافت کنند در ازای بیت کوین یا ارز فیات آنرا خریداری می کنند.

مفهوم DAO و اتریوم کلاسیک چیست؟

با استفاده از اتریوم، روشهای کاملا جدیدی برای همکاری آزاد از طریق اینترنت امکان پذیر شد. بعنوان مثال DAOها(سازمانهای خودمختار غیرمتمرکز)را در نظر بگیرید، که نهادهایی هستند که با کد رایانه ای اداره می شوند، شبیه به یک برنامه ی رایانه ای.

یکی از اولین و بلندپروازانه ترین تلاشها برای چنین سازمانی DAO بود. DAO توانست از قراردادهای هوشمند پیچیده ای که در اتریوم قراردارند تشکیل شود و بعنوان یک صندوق سرمایه گذاری مستقل عمل کند. توکن های DAO در یک ICO توزیع شدند و به همراه دادن حق رای، سهام دارایی را نیز به دارندگان توکن عرضه کردند.

مدتی بعد از راه اندازی DAO هکرها با استفاده از یک باگ که شبکه ی آنرا آسیب پذیر کرده بود، توانستند حدود یک سوم از بودجه DAO  را به سرقت ببرند. لازم به یادآوری ست که در آن زمان، ۱۴% از کل منابع اتر در DAO قفل شده بود. این اتفاق یک عامل ویرانگر برای شبکه ی تازه کار اتریوم بود.

مدتی پس از آن بلاکچین اتریوم توسط یک هاردفورک به دو بلاک تقسیم شد و در یکی از آنها معاملات تقلبی و مخرب برای بازگرداندن وجوه سرقتی معکوس شدند – این زنجیره همان چیزی ست که اکنون با عنوان بلاکچین اتریوم شناخته می شود.- بلاک اصلی که در آن معاملات معکوس نشدند و تغییرناپذیری آن حفظ شد اکنون با عنوان اتریوم کلاسیک شناخته می شود.

از این رویداد به عنوان یادآوری خطرات این فناوری و اینکه چگونه می توان کد مستقل با ثروت زیاد را بعنوان نتیجه ی معکوس ارائه داد، یاد می شود؛ همچنین یک نمونه جالب از چگونگی تصمیم گیری جمعی در یک محیط باز می که تواند چالش های مهمی ایجاد کند را ارائه می دهد. با وجود نادیده گرفتن نقاط ضعف امنیتی، DAO کاملا پتانسیل قرارداد های هوشمند را در زمینه ی امکان همکاری بدون اعتماد در سطحی به وسعت اینترنت را نشان داد.

نحوه ایجاد اتر جدید چگونه است ؟

قبلا بطور خلاصه به بحث ماین پرداخته ایم. اگر با بیت کوین آشنا باشید، می دانید که فرایند استخراج برای امنیت و بروزرسانی بلاکچین ضروری ست. در اتریوم نیز، همین اصل وجود دارد : برای پاداش دادن به کاربران ماینر (که هزینه ی بالایی دارد) پروتکل به آنها اتر می دهد.

این مقاله ادامه دارد ….

 

 

 

نوشته‌شده در

موارد استفاده از بلاکچین

بلاکچین چیست؟

بلاکچین چیست و چه کاربردهایی دارد ؟!

این سوالیست که می خواهیم به آن جواب بدهیم.

ایده های موجود در مورد بلاکچین، برای اولین بار از سال ۱۹۹۱ بوجود آمد، اما این فناوری با معرفی بیت کوین در سال ۲۰۰۹ شهرت یافته و مورد توجه قرار گرفت. بیت کوین توسط شخص یا گروهی از افراد با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو بوجود آمد؛ اگرچه هنوز مشخص نیست که ساتوشی ناکاموتو دقیقا کیست، اما نوآوری آنها تاثیر بسزایی در ایجاد و استفاده از پول در جهان داشته است.

نحوه ی عملکرد بیشتر بلاکچین ها بعنوان دفاتر توزیع شده ای ست که با استفاده از رمزنگاری، داده های دیجیتالی را ثبت و محافظت می کنند. این فناوری اغلب در شبکه ارزهای دیجیتال اعمال می شود، اما ماهیت غیرمتمرکز و ایمن آن؛ ابزاری قدرتمند برای دیگر صنایع ساخته است.

با رشد فضای ارزهای دیجیتال و بهبود راه حل های مبتنی بر بلاکچین؛ یادگیری نحوه استفاده از این فناوری نوآورانه در سناریوهای مختلف بسیار مهم است.

با حذف نیاز به امنیت گران قیمت ، بلاکچین باعث بهبود کارایی میشود. علاوه بر این، شبکه غیرمتمرکز می تواند بعنوان یک پایگاه داده ی شفاف پیکربندی شود؛ که توسط همه شرکت کنندگان قابل مشاهده است. از این نظر، فناوری بلاکچین توانایی ایجاد یک رکورد توزیع شده و درعین حال یکپارچه را فراهم می کند. این یک فرصت برای بهبود عملکرد و امنیت در بسیاری از صنایع و سازمانها( نظیر خیریه، زنجیره تامین، مراقبتهای بهداشتی و …)  است.

خیریه:

خیریه

بسیاری از سازمانهای خیریه در سراسر جهان در تلاشند تا چالش های مدیریت منابع، شفافیت های عملیاتی و حاکمیت موثر را به نحوی مدیریت کنند. فناوری بلاکچین مطمئنا می تواند به این بنیادها کمک کند تا روند دریافت و مدیریت وجوه را بهینه کنند.

 

زنجیره تامین:

زنجیره ی تامین

اکثر شبکه های زنجیره تامین از نظر شفافیت و کارایی با موانع زیادی روبرو هستند. سیستم مدیریت فعلی هنوز درگیر مشکلات ناشی از عدم اعتماد است و توانایی ادغام مناسب شرکت ها و طرف های درگیر را ندارد. از فناوری بلاکچین می توان برای ردیابی کل فرایند ایجاد و توزیع مواد در شبکه زنجیره تامین استفاده https://situspelni.com/ کرد. یک پایگاه داده توزیع شده می تواند برای ذخیره سازی هرگونه داده ی مرتبط، اطمینان از اصالت محصول و همچنین شفافیت پرداخت و حمل و نقل مناسب باشد.

 

مراقبت های بهداشتی:

مراقبت های بهداشتی

تنگناهای عملیاتی، خطاهای داده ها و بروکراسی های ادارای؛ نگرانی قابل توجهی برای صنعت بهداشت و درمان است. بلاکچین چندین مورد استفاده در مراقبت های بهداشتی دارد که می توان به ردیابی داروها از طریق زنجیره تامین و مدیریت داده های بیمار اشاره کرد.

علاوه بر این، بلاکچین ممکن است مزایای امنیتی قابل توجهی را به بیمارستان ها ارائه دهد، زیرا این موسسات به دلیل ارزش بالای داده هایی که در اختیار دارند و وابستگی زیاد به آنها به آن داده ها، اغلب توسط هکرها مورد حمله قرار می گیرند.

شرکت ها در حال استفاده از بلاکچین بعنوان راهی برای ذخیره سازی سوابق slot bonus new member 100 سلامت دیجیتال هستند. چنین راه حل هایی می توانند هزینه های کلی را کاهش دهند و درعین حال موجب افزایش حریم خصوصی و دقت داده ها نیز شوند.

 

پرداخت حق امتیاز:

موزیسین ها، سازندگان بازیهای کامپیوتری و بطورکلی هنرمندان غالبا به دلیل سرقت های هنری، روابط ناعادلانه با آژانس های شخص ثالث یا صرفا پرداخت نشدن حق امتیازاتشان تلاش می کنند.

از فناوری بلاکچین می توان برای ایجاد بستری استفاده کرد که در آن استعدادهای خلاق؛ سوابق تغییر ناپذیر و شفافی درمورد اجاره ، خرید یا استفاده از محتوای آنها دارند. چنین بستری می تواند پرداخت هارا از طریق قراردادهای هوشمند تسهیل کند.

 

حکومت:

حکومت

فناوری بلاکچین، این امکان را دارد تا با مدیریت شبکه ها و فعالیت ها به شیوه ای دموکراتیک تر، منصفانه و ایمن تر مدیریت در بخش های مختلف را تا حد زیادی بهبود ببخشد. سیستم های مبتنی بر بلاکچین ممکن است بعنوان ابزاری برای از بین بردن تقلب در رای گیری و نیاز به اعتماد در هنگام انتخابات یا سایر روندهای قانون اساسی مورد استفاده قرار گیرند. همچنین ممکن است از آنها بعنوان سلاحی قدرتمند در برابر فساد، افزایش یکپارچگی داده ها و قابلیت ردیابی در سناریوهای مختلف : از جمع آوری مالیات تا توزیع کمک https://roccarainola.net/wp-includes/slot-deposit-dana/ های مالی، استفاده شود.

 

راه حل های پرداخت:

وقتی نوبت به ارسال پول به سراسر جهان می رسد، کارآمد بودن فناوری بلاکچین بیشتر به چشم می آید. ارسال ارزهای دیجیتال برای دوستان، خانواده و سایر افراد در سراسر جهان در مقایسه با آنچه بانک های متمرکز و راه حل های پرداخت ارائه می دهند، در حال حاضر ارزان و سریعتر است.

علاوه بر این، وبسایتها و برنامه های متمرکز به کاربران امکان کنترل داده های خود را نمی دهند و غالبا به آنها با توجه به ارزش واقعی که که برای سیستم عامل به ارمغان می آورند ، پاداش نمی دهند. برنامه های غیرمتمرکز مبتنی بر بلاکچین(dApps) واسطه را بیرون کشیده و به کاربران این امکان را می دهند که از هزینه های کاهش یافته، انگیزه های بهتر و کارایی بیشتر معاملات بهره مند شوند درحالیکه می توانند ارز دیجیتال نیز ارسال و دریافت کنند.

همانطور که ویتالیک بوترین یکبار گفت: راه حل های بلاکچین به افراد اجازه می دهد تا مستقیما با یکدیگر کار کنند و نیاز به واسطه ها یا سیستم های متمرکز نداشته باشند.

از آنجا که بیشتر فناوری ها تمایل دارند کارگران حاشیه ای را که وظایف سنگین انجام میدهند را کنار گذارند، بلاکچین مراکز اصلی را خودکار می کند بعبارت دیگر بجای اینکه راننده تاکسی را اخراج کند، اسنپ را از کار خارج می کند و به رانندگان تاکسی اجازه می دهد مستقیم با مشتری کار کنند.

اینترنت اشیا(IOT) :

رقابت بلاکچین با اینترنت اشیا یک رقابت طبیعی ست. بلاکچین یک فناوری غیرمتمرکز است و از شبکه های اینترنت اشیا غالبا برای جمع آوری داده ها از منابع پراکنده استفاده می کند.

بلاکچین به سازمان ها اجازه می دهد تا یک دفتر تغییرناپذیر و شفاف از دستگاههای اینترنت اشیا، داده های جمع آوری شده و تعاملات بین یکدیگر را نگه دارند. از بین ویژگی های امنیتی و برنامه های کاربردی ارزهای رمزنگاری شده، بلاکچین بستری ایده آل برای معاملات ماشین به ماشین (M2M) ارائه می دهد.

از آنجایی که بلاکچین یک فناوری مبتنی بر تسهیل معاملات دقیق و ایمن می باشد، منطقی است که برای اطمینان از پاسخگویی و صحت و امنیت داده ها، با اینترنت اشیا نیز یکپارچه شود. به همین دلیل بسیاری از شرکتها منابع زیادی را در یک شبکه اینترنت اشیا مجهز به بلاکچین قرار داده اند.

 

نتیجه گیری:

بلاکچین توانایی ارائه ی یک دفتر توزیع شده به شبکه ها و سازمانها جهت بهبود امنیت، شفافیت، پاسخگویی و کارایی را دارد. این فناوری حریم خصوصی را افزایش داده و نیاز به اعتماد را از بین می برد. همچنین یک اینترنت باارزش ایجاد می کند که در آن کاربران می توانند معاملات بدون مرز نظیر به نظیر(همتا به همتا) را انجام دهند.

به همین دلیل فناوری بلاکچین و ارزهای دیجیتال نه تنها نابود شدنی نیستند بلکه قدرت تغییر اساسی انواع صنایع و جنبه های زندگی – از امور مالی ، کشاورزی و داده های بزرگ تا رای گیری و قانون گذاری- را دارند.